Wie naar de VOGIN-IP-lezing wil komen, moet de organisatoren daarvan wel haten. Want het is nogal pervers om beoogde bezoekers zo’n dosis keuzestress te bezorgen. Eerst al de keuze tussen lezingentracks en workshops. En dan nog: welk van die 10 workshops? Want die zien er allemaal interessant uit. Maar dat was natuurlijk ook de bedoeling van die organisatoren.
Niettemin hebben we één van hen gevraagd zich eens in zo’n bezoeker te verplaatsen. Wat zou hij kiezen als hij met dat aanmeldformulier voor zich zat. Eigenlijk wilde hij daar geen antwoord op geven, want dan zou hij de suggestie wekken de ene workshop voor te trekken boven de andere. Maar na enig aandringen wilde hij toch wel zeggen welke onderwerpen hem persoonlijk het meest aanspraken, Waarbij zijn belangrijkste criterium was over welke onderwerpen hij vond dat hij meer zou moeten weten.
Dan kwam bij hem op één: de workshop over Wikidata en SPARQL.
En op twee: de workshop over het bouwen van een Knowledge Graph.
Maar ja, over die semantische zoekmachines is natuurlijk ook wel leuk, of wat meer over SEO weten, en kunnen factchecken, of ….
En als hij dan een workshop koos, dan kon hij misschien weer niet naar Karsdorp’s lezing over de rap-generator of naar die over Zalando’s Knowledge Graph.
Zelfs bij deze gefingeerde keuzesituatie sloeg bij hem de stress al onbarmhartig toe.
Op basis van deze ervaring bieden de organisatoren u dus hun nederige excuses aan voor het veroorzaken van zoveel keuzestress.